ای ناظر بملکوت اللّه نامه تو رسيد از مضمون معلوم گرديد که مشغول تعليم اطفال احبّا هستی و آن کودکان معصوم کلمات مکنونه و مناجات تعليم گرفتهاند و بمعنی بهائی بودن پی بردهاند.
تعليم اين اطفال مثل نهالهای تازه ئی در گلشن ابهی است که دهقان مهربان بتربيت آنها مشغول و البتّه نتائج مطلوبه حصول خواهد يافت علی الخصوص تفهيم شروط و اخلاق بهائی زيرا بايد اطفال صغير بجان و دل مطّلع بر آن شوند که بهائی بلفظ نيست بمعنی است هر طفلی بايد بتربيت الهی تربيت شود تا مجمع اخلاق حميده گردد و سبب عزّت امراللّه شود و الّا لفظ بهائی بیثمر نتيجه ندارد.
باری تا توانی بکوش تا اين اطفال را بفهمانی که بهائی يعنی انسان جامع جميع کمالات بايد مثل شمع روشن باشد نه اينکه ظلمات اندر ظلمات باشد و اسمش بهائی.
نام مدرسه را مدرسه يکشنبه بهائيان بگذاريد *