ای دو نفس صابره نامه شما رسيد و از وفات آن نوجوان عزيز…

١٦٩

ای دو نفس صابره نامه شما رسيد و از وفات آن نوجوان عزيز از جهت فرقت شما نهايت حزن و حرقت حاصل شد زيرا در عنفوان شباب و سنّ جوانی بآشيان آسمانی پرواز نمود ولی چون از اين لانهء کدر آشيانه نجات يافت و بآشيانه ملکوت ابدی توجّه نمود از جهان تاريک و تنگ نجات يافت بجهان نورانی بيرنگ شتافت سبب تسلّی خاطر است.

در چنين وقوعات جانگداز حکمت بالغه الهی مندرج است مثل آنست که باغبان مهربان نهالی تر و تازه را از محلّ تنگی بمکان وسيعی نقل کند اين انتقال سبب پژمردگی و افسردگی و اضمحلال آن نهال نيست بلکه سبب نشو و نما و حصول طراوت و لطافت و ظهور بار و برگ است ولی اين سرّ مکنون در نزد باغبان معلوم امّا نفوسيکه از اين موهبت خبر ندارند گمان چنين کنند که باغبان آن نهال را بقهر و غضب از محلّش ريشه‌کن نموده ولی نفوس آگاه را اين سرّ مکتوم معلوم و اين قضای محتوم موهبتی محسوب لهذا شما از صعود آن طير وفا مأيوس و محزون مگرديد بلکه در جميع احوال طلب مغفرت و علوّ درجات از برای آن نوجوان بخواهيد.

اميدوارم که نهايت صبر و سکون و رضای بقضا از برای شما حاصل گردد و من بدرگاه احديّت عجز و نياز آرم و طلب مغفرت و عفو و بخشش نمايم و اميدم از الطاف بی‌نهايت حضرت احديّت آنست که آن حمامه حديقه ايمان را در شاخسار ملأ اعلی منزل و مأوی بخشد تا بابدع نغمات بمحامد و نعوت ربّ الأسمآء و الصّفات بسرايد *