ای بنده الهی از بلايا و محنی که بر تو وارد شده مکدّر…

١٩٧

ای بنده الهی از بلايا و محنی که بر تو وارد شده مکدّر مباش جميع مصائب و بلايا از برای انسان خلق شده است تا انسان از اينجهان فانی نفرت کند چه که نهايت تعلّق بدنيا دارد چون بزحمت و مشقّت بسيار گرفتار شود طبيعت نفرت کند و توجّه بخدا نمايد و جهان باقی طلبد که از جميع مصائب وبلايا مبرّاست انسان عاقل چنين است جاميکه نهايتش درد است او ننوشد هميشه جام صافی طلبد شهدی که ممزوج بسمّ است تناول ننمايد.

لهذا تو شکر کن خدا را که چنين در امتحان افتادی صبور باش و شکور باش و توجّه بملکوت الهی نما و بکوش تا اخلاق رحمانی يابی نورانی شوی ملکوتی گردی ربّانی شوی و در راحت و لذائذ دنيا بی‌قيد گردی و راسخ و ثابت بر پيمان باشی و ترويج دين الهی نمائی.

اينست سبب علويّت انسان اينست سبب عزّت انسان اينست سبب نجات انسان *