٧- ای پروردگار بی‌انباز

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٧- ای پروردگار بی‌انباز

ای پروردگار بی‌انباز، آن ابرار را در ظلّ عنايتت پرورش ده و آن احرار را از جميع قيودات آزاد فرما و در هر دمی شبنمی از رشحات ابر عنايت عطا فرما و در هر نفسی نفحه مشکين نفسی بر مشامشان عرضه دار تا بجان و دل بمحبّتت روح و ريحان يابند و مانند نار موقده در نهايت التهاب بآتش عشقت افروزند. توئی مقتدر و توانا و توئی کريم و رحيم و بينا.


منابع
محتویات