٤٤- ای مؤمن باللّه

ای مؤمن باللّه، سراج ايمان چون در زجاج قلب و روان برافروزد شعاع ساطعش بر ارکان زند. اين نور لامع چون از روزنهٔ زبان بدرخشد نطق و بيان گردد و چون پرتوش بر بصر افتد بصيرت و عيان شود و چون بر سمع زند اذن واعيه گردد چون بر عقل زند معرفت رحمن شود چون بر اعضا زند طهارت و عبادت يزدان گردد و الّا جميع قوی و اعضا و ارکان مهمل و معطّل و اعمالشان چون سراب بيابان شود.