٤٦- ای دوستان الهی

ای دوستان الهی، جمال رحمانی و هيکل صمدانی و سلطان سرير عزّت و مليک ملک رحمانيّت از ملکوت تقديس و تنزيه در عرصه تشبيه ظهور فرمود و از عالم تجرّد بجهان تحيّز شتافت و جميع بلايا و آلام را تحمّل فرمود و اعظم مصيبات را بنفس مقدّس حمل نمود هدف تير جفا شد و سپر تيغ بلا معرض صدمات شديده شد و مورد مشقّات عظيمه دمی نياسود و آنی راحتی ننمود اسير سلاسل و زنجير شد و دستگير هر ستمکار بی‌نظير موطن در زندان يافت و منزل در زوايای تاريک پست ترين بنيان اثر اغلال ثقيل در گردن مقدّس جليل بود و علامت کند و قيد و وثاق در پای نيّر آفاق سرگون ممالک عراق شد و نفی بمرکز بلغار پرشقاق در سجن اعظم قرار يافت و در مرکز شدّت ماتم استقرار هيچ صبحی راحت جان نيافت و هيچ شامی سر و سامان نجست شدّت آلام بدرجه ئی رسيد که سه سال قبل از صعود وجود مبارک چون سراج ميگداخت.

و مقصود از حمل اين مصائب و رزايا و تحمّل انواع آلام و قضايا تربيت نفوس انسانيّه و تخلّق باخلاق رحمانيّه بود و ترقّی بشر در مراتب ساميه مواهب جليل اکبر تا اين جسم مرده امکان بنفحه حيات حضرت رحمن زنده گردد و انوار ساطعه کمالات الهيّه ظلمت نقائص بشريّه را زائل فرمايد شام تاريک اخلاق و افکار و اطوار نادانی منتهی شود و صبح نورانی موهبت و عنايت و عاطفت رحمانی طالع شود اين گلخن تلويث گلشن تقديس گردد و اين خارستان ذلّت و خذلان گلستان عزّت و احسان شود و اين مطموره نقص و جهل معموره علم و فضل گردد و اين ملح اجاج نادانی عذب فرات دانائی شود .

پس ای دوستان حقيقی و ياران الهی پند و نصائح آن مشفق مهربان را فراموش نفرمائيد و تعاليم سمائی آن محبّ معنوی را از خاطر مبريد الواح مبارک را در شب و روز تلاوت کنيد و اوامر مقدّس را اطاعت مظاهر الفت و محبّت باشيد و مطالع وحدت و موهبت همّتی کنيد و زحمتی بکشيد تا اين عالم انسانی در جميع مراتب حتّی در مرکز خاک ترقّيات عظيمه نمايد و آثار عجيبه بنمايد و در شئون کمال مظهر آيات باهره ذوالجلال شود قوّت ملکوت در مرکز ناسوت رخ بگشايد و تأييد ربّ ودود شاهد انجمن عالم وجود شود جهان جنّت ابهی گردد و کيهان بهشت حضرت يزدان. ای احبّای الهی عون و عنايت ملکوت ابهی با شماست و فضل و جود جبروت اعلی ممدّ شما.