٦٩- ای احبّای الهی

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٦٩- ای احبّای الهی

ای احبّای الهی، وقت جانفشانيست و هنگام دست افشانی دم حيات جاودانيست و روز جلوه رحمانی يوم ميثاق است و زمان انتشار انوار نيّر آفاق عين حيات در جريانست و نسيم عنايت در سريان شمع هدی روشن است و فجر بقا پرتو بخش گلزار و چمن روح القدس قوّه تأييد است و روح الامين مبيّن معنی کتاب مجيد فصل خطاب عنوان کتاب است و رقّ منشور صفحه لوح محفوظ است کتاب تکوين است که مبيّن کتاب مبين است .

پس گوش باز نمائيد تا اسرار ملکوت ابهی شنويد و انوار رفيق اعلی مشاهده نمائيد. جمال قدم و اسم اعظم روحی لتربة مرقده الفداء هر چند از افق امکان غروب فرمود و از مطلع اين جهان افول نمود و بجهان غيب شتافت ولی فيضش مستمرّ است و ماء فضلش منهمر باب رحمتش مفتوح است و کأس عنايتش مملوّ شجره مبارکه‌اش بارور است و بقعهٔ مقدّسه‌اش پر از حدائق پرثمر روح القدسش تلقين مينمايد و جبريل امينش تأييد ميکند. پس ای ياران دل بالطافش بنديد و چشم بعنايتش بگشائيد مخمود مگرديد محزون مشويد.


منابع
محتویات