٧٢- ای عاشقان جمال ابهی

ای عاشقان جمال ابهی، اهل مجاز چون تعلّق خاطری بآب و رنگ در عالم خاک يابند از جان بيزار گردند و خويش را فراموش نمايند و مانند دريا بجوش آيند سر و سامانی نجويند و راحت و آرامی نخواهند هر شامی گريانند و هر صبحی نالان و سوزان. مادام اهل مجاز را چنين اهتزازی ديگر معلومست عاشقان جمال حقيقی را چه ساز و آوازی عشق خاک چنين حيرت و وله بخشد ديگر معلومست که جان پاک چه کند. باری امروز روزيست که بايد عاشقان جمال ابهی جانفشانی نمايند و بقربانگاه عشق بشتابند روح حقيقی بخشند و شمع رحمانی برافروزند آهنگ عراقی بنوازند و نغمه حجازی برآرند تا قلوب را بحرکت آرند و نفوس را زنده نمايند و ارواح را نشئه و فرح بخشند جشن الهی برپا کنند و بزم محبّت اللّه بيارايند تا بانگ و آهنگ آن محفل و آواز و شهناز آن بزم بی‌نظير بفلک اثير رسد و اهل ملکوت ابهی بوجد و طرب آيند.