٨٠- ای جان سوخته آتش فراق

ای جان سوخته آتش فراق، در اين فرقت پرحرقت آهی جهانسوز بکش و فغانی عالم سوز برآر آتشی در قلب عالم زن و شعله ئی در جان بنی آدم بنياد صبر را برباد ده و بنيان قرار را از پايه برانداز گريبان چاک کن و موی پريشان کن چشم گريان جو و جگر سوزان طلب ناله سحرگاهی کن و زاری صبحگاهی در بحر حيرت غرق شو و بر خاکستر حسرت نشين آه و حنين کن و ناله و انين نما سيل سرشک جاری کن و خون دل غذای روحانی نما فرياد و فغان آغاز کن تا درهای ملکوت ابهی باز شود آهنگ وصال کن و شاهد آمال بخواه در مقعد صدق داخل شو و در رفيق اعلی حاضر و در جوار رحمت کبری ساکن گرد.