٨٢ - ای شمع افروخته

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٨٢ - ای شمع افروخته

ای شمع افروخته، اگر شعله فانی دمی روشنائيت دميست و محفلت مشکاة پرغمی افروختنت تا بصباح است و نورانيّت در شام ظلام. و لکن اگر شعله الهی زنی و پرتوی رحمانی افشانی روشنيت در عالم انوار است و شعاع ساطعت متصاعد تا ملکوت ابهی پروانه‌ات طيور شکور حدائق توحيدند حاضر محفلت انجمن حقايق تجريد. پس از خدا بخواه که در زجاجه موهبت روشن گردی تا در انجمن ملأ اعلی برفروزی و نورت از افق سماء الطاف بر عوالم امکان لائح گردد.


منابع
محتویات