۱۰۲ - چون جهان انسانی را ظلمات بيگانگی

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۱۰۲ - چون جهان انسانی را ظلمات بيگانگی

چون جهان انسانی را ظلمات بيگانگی و تفرقه و اختلاف و اجتناب و بغض و عداوت و جهل و نادانی و شهوات نفسانی و درندگی حيوانی احاطه نمود افق عالم را شب تاريک مظلم کرد بقسميکه بکلّی نور را فراموش نمودند و گمان کردند که ظلمت از لوازم عالم بشريّتست و انفکاک ممتنع و محال. بغتةً نور حقيقت دميد و افق عالم را روشن نمود و بارقه‌اش در شرق و غرب انتشار يافت ديده‌هائی که صحيح و سالم بود بمشاهده آن نور فوراً روشن شد امّا چشمهای ضعيف که در ظلمت عليل گشته از سطوع آن نور خيره شده غافلان ديده برهم نهادند و چشم پوشيدند. آن نور محبّت اللّه است و روح اللّه اتّحاد است اتّفاقست علم و عرفانست فضل و کمالست جانفشانيست احساسات روحانيست صلح عموميست ائتلاف عالم انسانيست وحدت بشريست و حقيقت رحمانی.


منابع
محتویات