١٦٩- ای حبيب روحانی

ای حبيب روحانی، ورقه لطيفه ئی که ناطق بجواهر اذکار و بدايع اسرار بود ببصر روح ملاحظه شد و بر لطائف معانيش اطّلاع حاصل گشت. اين ايّام چون عصر اشراق و سطوع اشعّه نيّر آفاق است و عالم وجود و عرصه شهود گلشن و گلزار است و فصل روح پرور بهار و نفحه خوش الهی در رياض احديّت مشکبار وقت روح و ريحان و بهجت دل و جانست بايد بتأييد الهی و فضل و عنايت غير متناهی بمقامی فائز شد که تغيّر و تبدّلی در آن راه نيابد چنانچه گفته شده است:

” گر درّ عطا بخشد اينک صدفش دلها ور تير بلا آيد اينک هدفش جانها “

مقام رضا اعظم مقامات است تا از ين عين صافيه که حيات مقرّبين است انسان ننوشد قدمی در رفرف اعلای قرب الهی نگذارد. البتّه در کمال صبر و سکون بشکر الطاف حيّ قيّوم مشغول باش.