۲۲۲- ای عطّار

ای عطّار، نافه مشکبار نثار کن تا نفحه اسرار مشام ياران را عنبر افشان کند هر مزکومی از طيب مشموم نصيب برد و از فيوضات اين يوم موعود بهره ئی گيرد. هر چند اهل آفاق را آرزوی اشراق نه ولی مربّيان حقيقی اوّل استعداد دهند بعد فيض مبذول دارند. ياران الهی نيز بايد اوّل بتربيت استعداد و قابليّت بخشند بعد کلمة اللّه القا کنند و الّا مزکوم از مشموم محروم. فضل حقّ در اين دور الهی قوّتی بياران بخشيده که ايجاد استعداد کنند و بسبيل رشاد هدايت فرمايند.