۲۳۲- ای ياران روحانی

ای ياران روحانی، در اين عهد جليل و قرن عظيم که آفتاب ميثاق چون نيّر اعظم آفاق از اشراق ملکوت وجود را منوّر نموده و محيط اکبر امواج فيوضاتش از ملکوت ابهی بساحل قلوب متواصل و نسيم عنبرين و شميم مشکين از رياض الهی منتشر و ارياح فلاح از مهبّ عنايت متهيّج و بشارات الهيّه از افق اعلی متتابع بايد ياران ربّانی و دوستان الهی بقوّتی ملکوتی و قدرتی جبروتی و عونی الهی و صونی ربّانی و لسانی ناطق و علوّی شاهق و انقطاعی فائق و فيضی عظيم و نوری مبين و جذبی شديد و ولهی ليس عليه مزيد مبعوث گردند چه که اين انتساب بدرگاه الهی را اين شئون رحمانی لازم و اين اکتساب عبوديّت آستان جمال باقی را اجتلاب انظار عنايت نامتناهی واجب . هر سبزه ئی که از فيض نيسان رحمت نصيب برد البتّه سبز و خرّم گردد و هر شجره ئی که از عين الطاف بهره ئی گرفت البتّه تر و تازه شود و هر مشکاة که از انوار جمال رحمانی اقتباس کرد البتّه منوّر و مستضیء گردد و اين شئون ما به الامتياز بين الابرار و الاشرار در جميع قرون بوده فريق فی الجنّة و فريق فی السّعير . پس حال بايد ما دست بدامان حضرت يزدان زنيم و بر عهد و پيمان محکم شويم و بر صراط رحمن ثابت و مستقيم گرديم و بعون و عنايت جمال قديم بکوشيم و بجوشيم تا مراکز سنوحات رحمانيّه شويم و مطالع انوار توفيقات ربّانيّه بعروه وثقی تمسّک و تشبّث نموده جميع همّت را حصر در نشر برهان اللّه نمائيم و جميع اوقات را وقف سطوع رائحه رياض کبريا تا شرق و غرب مطلع آيات توحيد گردد و جنوب و شمال مهبط اسرار تفريد وجوه بنضره رحمن مزيّن شود و صدور بنور ايقان و آثار ظهور در کلّ مراتب وجود ظاهر و باهر شود و عالم ملکی آينه ملکوت گردد آن وقت جهان جنّت ابهی شود.