۲۳۳- اوست خورشيد درخشنده و بخشنده مهربان ای جمشيد

اوست خورشيد درخشنده و بخشنده مهربان ای جمشيد، سپيده دميد و خورشيد درخشيد بهار رسيد ابر فروردين گريست ارديبهشت کيهان را بهشت برين نمود سرو بباليد مرغ بامداد بناليد گل بشکفت و سوسن آزاد با زبان خاموش گوهر راز پنهان بسفت بزم کرم بر پا شد و جشن سده در چمن آشکار گشت جام جم در گردش آمد و آهنگ باربد بلند شد ساز و آواز بميان آمد چنگی ترانه آغاز کرد و با چنگ و چغانه دمساز شد خمر باده و مُل بجوش آمد در انجمن گل نوشانوش در گرفت مرغان چمن سرمست گشتند تذروان می پرست شدند . با همه اين های و هوی و غرّش و فرياد و گفتگوی و جنبش و آواز و گردش جام مشکبوی مرغانی بجستجو نيامدند و باين گلستان نشتافتند تو آوازی برآر و فريادی بزن بلکه بيدار گردند و هوشيار شوند.