۲۶۹- ای زنده بنفحات رحمن

ای زنده بنفحات رحمن، در اين عصر مجيد و عهد کريم جهدی کن و همّتی نما که منشأ خدمتی شوی و بعبوديّتی قائم گردی. در اين عالم فانی اثر جاودانی گذاری و در اين حيات فانی زندگی باقی بيابی. در اين خاکدان ترابی از جهان الهی خبر گيری در انجمن عاشقان شوری افکنی و در جهان مشتاقان فتنه و آشوبی اندازی. دبستان عشق بيارائی و اطفال ملکوت را سبق بياموزی. سست عنصران را مرد ميدان کنی و کاهلان را چابک و چالاک نمائی . بيماران را درمان شوی و مجروحان را مرهم دل و جان گردی. تشنگان را مَنهل عذب فرات شوی و گمگشتگان را دليل نجات گردی . پير سالخورده را جوان و برنا نمائی و عاجز ناتوان را مقتدر و توانا کنی . اين مقام از فيوضات ملکوت ابهی ميسّر گردد.