۳۰۶- ای ثابت بر پيمان

ای ثابت بر پيمان، هر چند از خويش و پيوند آزرده دل و در بندی ولی بنده عزيز خداوندی و در آن قوم و قبيله بی‌مثل و مانند. اين اجر تلافی آن زجر و اين حسنات مقابل آن سيّئات محزون مباش اندوه منما دلگير مگرد و دلسرد مشو چندی نگذرد قسمی شود که بيگانگان دعوی خويشی کنند و دشمنان دم از دوستی زنند تا چه رسد بخويش و پيوند اين جفا منتهی بوفا گردد و اين درد مبدّل بصفا شود هميشه چنين بود. بلال را مالک کامکار اذيّت و جفا مينمود که چرا از جان و دل ندای يا محمّد برآری و بضرب شديد ميزد تا آنکه يکی از اصحاب رسول رسيد و بچند درهم خريد و آزاد گرديد. آن مالک اوّل چندی نگذشت که افتخار مينمود که بلال اوّل در لانه و کاشانه من نغمه يا محمّد بلند نمود. ملاحظه نما که حال چگونه است عنقريب خواهی ديد در بعيد و قريب انقلاب عجيب حاصل شود هر خويش پيشی گيرد و هر بيگانه آشنا و خويش شود و افتخار بوجود تو نمايد. پس بنهايت مهربانی و بردباری و صبر و تحمّل با ذوی القربی محبّت و ملاطفت نما دلگير مشو مکدّر مگرد صبر و تحمّل نما و العاقبة للصّابرين. در اين دور مبارک تکليف چنين است حتّی باهل بغض و کين بايد در نهايت محبّت معامله نمود و از روی دل و جان مودّت کرد تا چه رسد بخويشان و اقربا.