٣٧٨- ای يزدان مهربان

ای يزدان مهربان، از افق انقطاع نفوسی را مشرق و لائح فرمودی که مانند مه تابان جهان دل و جانرا روشن و منوّر نمودند و بکلّی از وصف وجود فانی گشتند و بجهان باقی شتافتند هر دمی شبنمی از يم عنايت در گلشن قلوب مبذول داشتی تا طراوت و لطافت بی‌نهايت يافت و نفحات قدس احديّتت منتشر شد و جهان معطّر گشت و کيهان معنبر شد. حال ای يزدان پاک نفوسی را مبعوث فرما که مانند آن پاکان آزادگان گردند و عالم امکانرا بخلعت جديد و قميص بديع مزيّن نمايند جز تو نجويند و جز در ره رضايت نپويند و جز رازت نگويند. ای خداوند مهربان اين نوجوانرا بآنچه اعظم آمال پاکانست موفّق فرما پر و بالی از تأييد و انقطاع و توفيق عنايت کن تا در فضای رحمانيّتت پرواز نمايد و بموهبتت موفّق گردد آيت هدی شود و رايت ملأ اعلی. توئی توانا و توئی مقتدر و بينا و شنوا .