۹۱ - ای بنده صابر حقّ

ای بنده صابر حقّ، از قرار مذکور مورد بأساء و ضرّائی و مبتلای پريشانی احوال، ولی از جمعيّت خاطر در اين عالم چه ثمری ظاهر تا از پريشانی احوال ضرری حاصل گردد؟ هر يک حالتی است از حالات بی بقا و بی ثبات. از حقّ ميطلبم که جمعيّتی بخاطرت عنايت فرمايد که تفرقه‌ای از عقب ندارد و به پريشانی منجر نگردد. هر چه هست از نيست و هست ميگذرد آنچه باقی و بر قرار است آن مهمّ است و بعون و عنايت الهيّه ميسّر بوده و خواهد بود و امور ظاهر نيز اميدم چنانست که قدری انتظام يابد.