۹۳ - ای يار وفادار

ای يار وفادار، مردم را گمان چنين است که بهترين سعادتی در اين جهان نامداری است و بزرگواری و حال آنکه اين وهمی است آشکار و تصوّری است ناپايدار. بعد از آنکه انسان از اين جهان بجهان ديگر شتافت نام و نشان چه ثمر بخشد و از اين نام کجا معلوم و محسوس گردد زيرا مغز از ميان رفته و باقی نيست مگر پوست. ملاحظه نما که چقدر مردم در دريای اوهام مستغرقند بلی نام و نشان مبارک است امّا درجهان الهی و صيت و صوت مقبول است امّا در ملکوت يزدانی زيرا در آن عالم اسم عين مسمّاست و صفت حقيقت موصوف.