۹۹ - ای پروانه شمع آسمانی

ای پروانه شمع آسمانی، چون کور وجود و دور شهود در جميع مراتب و شئون عروج و صعود نمود تا آنکه حقائق کماليّه و دقائق ملکوتيّه و لطائف و بدائع اسرار جماليّه که درکمون و سرائر کونيّه چون دانه و حبوب در تحت تراب پنهان و نهان بود زمان ظهور و بروزش رسيد و اوان طلوع و شهودش آمد شمس حقيقت نيّر اعظم آفتاب انور صبح هدايت از مطلع آمال ملوک اقليم عرفان طالع و لائح گرديد. از سورت اشعّه ساطعه‌اش جهان باطن و ظاهر و عالم اجسام و ارواح و کشور حقيقت و مجاز بجوش و خروش آمد آثار عجيب در اين عصر جديد ظاهر شد و قوّت غريب از عقول و افکار هويدا گشت صد هزار حکمت در صدری مخزون شد و صد هزار کواکب اسرار در مطلعی رونمون گرديد بحر حقائق بموج آمد و به هر موجی صد هزار لئالی حکمت بالغه بر سواحل عرفان نثار فرمود ابر عنايت مرتفع شد و فيض بی پايان مبذول داشت خطّه و ديار بگل و رياحين گلشن و گلزار شد و بتدريج مشهود انظار گردد و قوّت ابصار شود ولی هنوز نفوس بيخبرند و در خواب غفلتند.