۱۳۴ - ای موقنين ای موقنات

ای موقنين ای موقنات، فيض قديم خداوند رحمن رحيم را مشاهده نمائيد که چقدر عميم است و عظيم آن تشنگان را بچشمه حيات دلالت فرمود و آن گمگشتگان را بطريق نجات هدايت کرد طالبان را بکوی خويش راه داد و عاشقان را بمشاهده روی خود موفّق نمود. روی او جلوه رحمانی بود که آفاق را احاطه نمود فی الحقيقه در يک مقام جميع دوستان بلقای روحانی فائز و بمنقبت عظمی حائز. شکر کنيد در ظلّ چنين پروردگاری در آمديد و بدرگاه چنين بزرگواری منتسب گشتيد و بفيض حضرت رحمن موفّق شديد و بموهبت حضرت يزدان مؤيّد گشتيد.