۱۸۵ - ای دوستان

ای دوستان، هر چند بجسم از آستان يزدان دور و مهجوريد ولی الحمد للّه بجان و دل و روح حاضر و زائريد جان جويانست و دل در طواف آستان و روح از اين شروح پر فتوح اين چه نعمتی است و اين چه موهبت که جميع نقاط ارض حکم نقطهٔ واحده يافته و جميع بقاع سمت بقعه واحده جسته شرق دست در آغوش غرب نموده و جنوب و شمال معانقه و مصافحه کرده کلّ در ظلّ خيمه الهيّه در آمده و سدره منتهی بر جميع آفاق سايه افکنده. لهذا بايد بشکرانه خداوند يگانه پردازيم و چنين موهبتی را هدر ندهيم و بی اثر و ثمر نگذاريم و اثر و ثمر اکتساب کمالاتی است که زينت بخش حقيقت انسانی است و آن يگانگی و ترک بيگانگی و آزادگی از منافع و افکار شخصيّه است. جميع فکر را محوّل بترقّی عموم نمائيد و در انتظام حال کافّه نفوس و تهذيب اخلاق بکوشيد و بصفات رحمانيّت متّصف گرديد تا اخلاق تعديل نگردد و خصائل و فضائل انسانی جلوه ننمايد دلبر عزّت ابديّه رخ نگشايد.