۲۴۵ - ای يار مهربان

ای يار مهربان، چون موسم بهار روحانی رسد نسيم رحمانی وزد غمام عرفان بفيضان آيد پس خاک پاک گل و رياحين بروياند البَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإذْنِ رَبِّه، حمد کن خدا را که زمين پاک بودی و از فيض رحمت حقّ گلشن عرفان گشتی و کوثر ايقان نوشيدی. پس از اين ماء طهور و فيض موفور ربّ غفور مردگان را زنده نما و اشجار پژمرده را تر و تازه فرما حيات ابديّه بخش و فيوضات رحمانيّه مبذول نما. امروز روز نيروز است و جميع اشياء منتظر انتشار نفحات قدس مطلع ظهور آتشی برافروز که قلوب را حرارت محبّت اللّه بخشد و شمعی روشن کن که جهان ظلمانی را نورانی نمايد نهالی بنشان که بارور گردد و شجری بپرور که ميوه تر بخشد. آنچه بينی و شنوی رو بزوال است مگر الطاف حضرت لايزال عنقريب قصور معمور را مطمور بينی و زينت و آلايش جهان را معدوم يابی. پس آرايش عالم انسانی طلب و محبّت و مهربانی کن و هر زخمی را مرهم باش و هر دردی را درمان در هر دم بيچارگان را ملجأ و پناه شو و درماندگان را دستگير در هر صباح و مساء تشنگان را آب گوارا باش و گمگشتگان را محل سکون و قرار.