۲۷۲ - از لطف و احسان حضرت يزدان ملتمسيم که کمال روح…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۲۷۲ - از لطف و احسان حضرت يزدان ملتمسيم که کمال روح و ريحان بجهت دوستان ميسّر گردد

از لطف و احسان حضرت يزدان ملتمسيم که کمال روح و ريحان بجهت دوستان ميسّر گردد جميع به بشارت کبری از موهبت عظمای حضرت کبريا درنهايت وجد و سرور آيند چون شمع بر افروزند و چون نار عشق پرده محرومان بسوزند و از تعلّق اين عالم نجات يابند و دل به ملکوت ابهی بندند حيات ابديّه خواهند و نجات سرمديّه شب و روز بآتش جهانسوز نار محبّت اللّه بسوزند و ديده از دو جهان بدوزند رحمت عالميان گردند و موهبت حضرت رحمن صلح و صلاح جويند و آشتی و سلام خواهند با جميع ملل عالم درِ صلح گشايند و انجمن امکان را بنور الفت بيارايند. ای احبّای الهی شما مظهر مظاهر الطافيد و مطالع انوار موهبت جمال مبارک قدر يکديگر را بدانيد و در حقّ يکديگر جانفشانی نمائيد و خدمت ياران را اعلی موهبت عالم انسان بدانيد خضوع و خشوع را عزّت ابديّه شماريد و محويّت و فنا را موهبت ملأ اعلی بدانيد دائماً در محبّت و الفت و مهربانی و خوشرفتاری با جميع اهل عالم بکوشيد و عليکم التّحيّة والثّناء.


منابع