۲۷۹ - ای دوستان با وفای جمال مبارک

ای دوستان با وفای جمال مبارک، ايّام زندگانی البتّه در اين جهان فانی پايان يابد، عزّت و ذلّت و راحت و زحمت حتّی سلطنت خسروی منطوی گردد نه نامی ماند نه نشانی نه سر و سامانی نه کامرانی و نه ناکامی جميع بپايان رسد لاتَسْمَعُ صَوْتاً مِنْهُمْ وَ لا رَکْزاً. ولی ملاحظه نمائيد چه امتياز عظيم بين اصحاب شمال و اصحاب يمين. گروهی به هوی و هوس خويش مبتلا و در ميان بيگانه و خويش بد نام و رسوا و در ظلمات عالم طبيعت غرق و از نسيم عنايت و احساسات وجدانی محروم، مانند حيوان ايّام خويش را به پايان رسانند. وامّا حزب اللّه از ظلمت عالم طبيعت نجات يافته و بنورانيّت الهيّه روشن گشته بنار محبّة اللّه بر افروختند و پرده و حجاب بسوختند و بحقيقت مقصود پی بردند از جام الهی سرمست گشتند و قدح بدست در اين ميدان محبّت اللّه رقص کنان جانفشانی نمودند و بافق عزّت ابديّه پرواز نمودند هَلْ يَسْتَوِی الَّذينَ يَسْتَشْهَدُوا فِی سَبيلِ اللّهِ وَ الَّذينَ هَلَکُوا فِی سبيلِ الهَوی؟ شَتّانَ بَيْنَ هؤلآءِ و هؤلآءِ وعليکم و عليکنّ البهاء الابهی.