۲۹۸ - ای ياران الهی

ای ياران الهی، فيض نامتناهی است و موهبت جمال قديم عزّت ابديّهٔ جهان آسمانی، پرتو عنايتش از افق ابديّت لائح و کوکب رحمانيّتش در اوج سرمديّت ساطع احبّای خويش را بخلعتی آرايش داده که زيبايش آفرينش گشته افسر هدايت کبری بر سر نهاده و ردای موهبت عظمی در بر نموده حصير عبوديّت را غبطه سرير سلطنت فرموده و حضيض بندگی را اوج عزّت سرمديّت فرموده در هر دمی عنايتی و در هرنفسی موهبتی و در هر روزی نوروزی و در هر شامی کامی مقدّر نموده. اين عطايا و اين احسان بی پايانست هنيئاً لکم يا احبّاء الله.