۲۹۹ - ای مهتديان بنور هدی

ای مهتديان بنور هدی، شمع هدی روشن است و افق اعلی بنور جمال ابهی ساطع و لامع و مشرق بر آفاق امم، پرتو تجلّی چون بارقه صبح منتشر گشت و اشراقش بر بصر وبصيرت زد هر بصر و بصيرتی که قوّت مشاهده داشت روشن گشت و هر ضعيف البصری و قليل البصيرتی چون قوّت مشاهده نداشت ديده بربست و مانند خفّاش در حفره ظلمات خزيد. الحمد للّه که قوّهٔ باصره آن ياران شديد بود که مشاهده شمس حقيقت کرد و سمعشان مستعد بود که ندای ربّی الاعلی شنيد و در ظلّ عون و صون جمال ابهی در آمد. هنگام شکر و ثناست و وقت ستايش و حمد بی منتها و عليکم التّحيّة و الثّناء.