هوالابهی - احبّای الهی که از خليج کليم به بحر ربّ عظيم…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٧٤

هوالابهی

احبّای الهی که از خليج کليم به بحر ربّ عظيم و طمطام جمال قديم توجّه نموده اند در جميع احيان در ساحت جود و حضور ربّ جنود مذکور بودند. حال چون آفتاب‌ افق تقديس به ملکوت اعلی صعود و از مطلع ملأ ابهی طلوع فرموده جميع احبّای ثابت راسخ در آن محضر عظيم و عالم قدس بين يدی المحبوب مذکورند. از رزيّهٔ کبری و مصيبت عظمی مأيوس مشويد زيرا اگر جمال قدم ‌از افق عالم پنهانند و لکن در ملکوت ‌اعظم و سماء قدم طالع و لائح.

انوار قديم که‌ از مطلع کليم ظاهر بود بعد از عروج آيا افول نمود؟ لا و الله بلکه طلوع و ظهورش بيشتر گشت و شعلهٔ نورانی ذکر الهی بلند تر شد. حال مشاهده خواهيد نمود که‌ انوار احديّت الهيّه چگونه ملکوت وجود را عنقريب احاطه مينمايد و رايات کلمات‌ الهيّه بر جبال عاليهٔ حقائق موجودات بلند ميگردد. استير زنی بود چون موفّق به نيّت خالصه گشت و توجّه الی الله نمود به چه خدمتی موفّق شد و مؤيّد گرديد. حال شما مرقد آن پاک زاد را ملاحظه کنيد ببينيد که صد هزار پادشاه عظيم در ايران و توران و سائر ممالک عالم بر سرير سلطنت حکمرانی نمودند حال اثر و ذکر و رسمی از هيچيک آنها نه کلّ معدوم صرف شدند و مذلول بحت و لکن اين فخر رجال چون نفسی در سبيل رحمن کشيد هنوز آثارش باقی و ذکرش در ميان انجمن دوستان الهی مذکور فاعتبروا يا اولی الابصار. ع ع


منابع