١٠٧

هوالابهی

ای احبّای الهی عنايات و فيوضات جمال قدم چون بحر اعظم ملکوت وجود را از غيب و شهود احاطه نموده است و نسائم جود حضرت معبود اراضی نفوس را زنده فرموده و فيضان سحاب نيسان عنايت خطّهٔ قلوب را سبز و خرّم کرده و تری‌ الأرض هامدة‌ فاذا انزلنا عليها‌ الماء اهتزّت و ربت و انبتت من کلّ زوج بهيج. بشارات ملکوت ابهی متتابع و نفحات قدس حدائق کبرياء منتشر و ساطع لحظات عين رحمانيّت شامل و اوديهٔ حقائق به فيض سيل عنايت و هدايت سائل. چشم مشتاقين متوجّه ملکوت ابهی است و مشام مخلصين معطّر از شميم رياحين رياض افق اعلی بحر بخشايش پر موج است و لئالی حکمت الهيّه بر سواحل حقائق منثور و کواکب موهبت از افق سماء رحمانيّت مشرق و ظاهر و آيات کبری در ملکوت اعلی طالع و باهر. با وجود اين محجوبان مخمودند و منجمدان مخمور جسمانيان در برودت شئون فانيه گرفتار و تن پروران به لذائذ دنيويّه مسرور و معتاد فطوبی للمخلصين من الفضل العظيم. ع ع