… از بلايا و مصائب من آه و فغان نموده بودی و فرياد تأثّر و تحسّر کرده بودی من از بدو طفوليّت از پستان بلايا شير خوردم و تا به اين درجه از حيات رسيدم روزی راحت و آسايش نديدم لهذا به محنت خو کردهام و با بلا انس گرفتهام لهذا از مصائب و بلايای من محزون مباش بلکه مسرور شو و ممنون گرد که ايّام من پرسعادت است و حيات من محصور در تحمّل بلايا در سبيل حضرت احديّت ولی اين ايّام بلايا قدری خفّت يافته…