هوالله - ای ثابت بر پيمان نامه‌‌ای که به جناب منشادی…

١٥٦

هوالله

ای ثابت بر پيمان نامه‌‌ای که به جناب منشادی نگاشته بودی ملاحظه گرديد مژده روح و ريحان ياران داشت و ثبوت بر عهد و پيمان و انجذاب به نفحات رحمان قرائت مکتوب سبب سرور اين مسجون شد. از بلايا و محن عبدالبهآء اظهار حزن و تحسّر بيمنتهی نموده بوديد و حال آن که اين بلا نيست عطا است زندان نيست ايوان است قعر چاه نيست اوج ماه است سجن نيست گلستان است آنچه مصائب و بلايا بيشتر گردد فرح و سرور قلب عبدالبهآء ازدياد يابد. آتش آب است و سمّ نقيع بارد و شراب زخم مرهم است درد درمان موت حيات است قتل نجات. لهذا احبّا بايد در نهايت استقامت و ثبات به نشر نفحات و ترتيل آيات و تلاوت کلمات و بيان حجج بالغات و اقامه براهين واضحات و فرح و مسرّات مشغول باشند در بقعه مبارکه هر واقعه که واقع گردد موهبت محض است و عنايت صرف لهذا ابداً از اين وقايع ملول مگرديد محزون نشويد الحمد للّه فضل و عنايت جمال مبارک بندگان خويش را مقام و موقعی عنايت فرموده که در حصن حصينند و محفوظ و مصون بين العالمين اگر جميع من علی الأرض بشورند و بکوشند و با سهام و سنان هجوم نمايند ضرری نرسانند زيرا اين نفوس به الطافی مشمول که ذلّت آنان را عين عزّت است و بلا موهبت کبری و سبّ و لعن ستايش در هر انجمن حبس آزادی است و اندوه شادی قتل حيات و موت زندگانی در اين صورت که ميتواند ضرر برساند استغفراللّه عن ذلک در دو جهان آنان را شادمانی است و کامرانی پاکی و آزادگی روح و ريحان است و نعمت و موهبت بی‌پايان و عليک البهآء الأبهی**.** ع ع