هوالله - ای ياران عبدالبهاء جان جويای جانان است و دل…

١٥٧

هوالله

ای ياران عبدالبهاء جان جويای جانان است و دل بيزار از عالم آب و گل روح منجذب است و قلب ملتهب در چنين حالتی و بشارتی و مسرّتی اين اسير زندان به ياد ياران شادمانی نمايد و روح و ريحان يابد ملاحظه فرمائيد که نفحات محبّت اللّه چگونه مستولی گشته و احاطه نموده عبدالبهاء در حالتی که آرزوی آن دارد که هر يک از احبّای الهی را جان فدا نمايد و قربان گردد ياليت کنت شعرة فی ابدان الأحبّاء ياليت فديت بروحی و ذاتی الأصفياء ياليت سفک دمی فی سبيل الأولياء ياليت تقطّع جسمی ارباً ارباً فی محبّة الأتقياء چه نگارم و چگونه شما را بستايم شما مفتون روی آن دلبريد و مجنون آن موی معطّر آواره کوی اوئيد و تشنه جوی او و سرمست هوی او و دلداده خوی او اميدوارم که در شرق و غرب اين فضائل و خصائل ياران واضح و عيان گردد و برهان تجلّی حضرت رحمن شود انّ ربّی يؤيّد من يشاء علی ما يشاء و ماتشاؤون الّا ان يشاء اللّه و يختصّ برحمته من يشاء و ذلک من فضل اللّه يؤتيه من يشاء انّ ربّی لعلی کلّ شیء قدير**.** ع ع