ای ياران مهربان در اين صباح پر فلاح مشرق از افق جان…
١٦٤
ای ياران مهربان در اين صباح پر فلاح مشرق از افق جان عبدالبهاء به ياد روی و خوی آن محرمان خلوتگاه حضرت يزدان در نهايت روح و ريحان و تضرّع‌کنان از آستان خداوند مهربان به جهت مشتاقان طلب عون و صون و عنايت مينمايد يمين به صبح مبين مينمايم که دقيقه‌ای از فکر و ذکر ياران ديرين آن دلبر دلنشين فراغت ندارم و به کمال ضراعت به درگاه احديّت مراجعت ميکنم که ای معشوق اين شيدائيان و مقصود اين سودائيان پريشانيم جمعيّت خاطری عطا فرما مستمندانيم توانگر کن دردمنديم درمانی عنايت نما مجروح و موجوعيم مرهمی مرحمت فرما گمگشتگانيم هدايت کن تشنگانيم سيراب نما آشفتگانيم راحت و سکون ده ذليليم پرتو عزّت بخش افتادگانيم دستگير شو آزردگانيم شادمانی بخش افسردگانيم حرارت و شوقی عطا فرما به خدمت دوستانت موفّق نما و به عبوديّت يارانت مؤيّد کن. اين است منتهی آرزوی دل و جان، اين است منتهی آمال جنان و وجدان. ان شاءاللّه موفّق و مؤيد ميشويم چه سلطنتی اعظم از اين و چه ديهيم و افسری اشرف از اين ملاحظه نمائيد که فرق عبدالبهاء به اين تاج گرانبها از فرقدان گذشته و جبين اين ذليل به اين پرتو جليل آفاق را روشن نموده و سيعلمون الکلّ عزّة العبوديّة فی عتبة البهاء و عليکم الثناء**.** ع ع