چندی است بيمارم و از زندگانی اين جهان بيزارم و سير…

٢٧٤

چندی است بيمارم و از زندگانی اين جهان بيزارم و سير در جهان ديگر آرزو دارم اگر ترک اين آشيان نمودم و به جهان ملکوت شتافتم فراموش مکن خاموش منشين آرام مجو وصايای من به خاطر آر پند گوش کن کاری کن که در جهان ملکوت جلوه نمائی و رخ به فيض بهاء و نور ميثاق بيارائی جلوه جسمانی دمی است و دريای سرور اين خاکدان فانی شبنمی همّت بلند نما و به دمی و شبنمی قناعت منما ترا فراموش ننمايم نه در اين جهان و نه در جهان ديگر. ع ع