ای پروردگار ای بزرگوار کامکار بندهای که در عبوديّتت پايدار مقرّب بارگاه، نفسی که پاسبان آستان مقبول بارگاه**.** ای خداوند آن مستمند را به عبوديّت ارجمند فرما ای مهربان آن بی سر و سامان را به محبّتت اختر آسمان کن هرچند خوار و ذليليم تو ربّ عزيز و اگر گنهکاريم تو آمرزگار**.** پيک عنايتی فرست و شمع موهبتی برفروز تا همواره در باديه محبّت آواره گرديم و سينه از فراق شرحه شرحه بلکه صد پاره کنيم توئی مؤيّد و توئی موفّق و مقتدر و توانا**.** ع ع