هوالأبهی - ای ناظر به ملکوت ابهی در اين کور اعظم که…

٢٩٨

هوالأبهی

ای ناظر به ملکوت ابهی در اين کور اعظم که آفتاب حقيقت مشارق و مغارب را روشن نموده پرتو عنايتش بر سر ضعفا و فقرا افتاده و ايشان را به عنايت و موهبت عزّت قديمه سرافراز نموده تا قدرت محيطه‌اش در قطب عالم چون ظهور نيّر اعظم مشهود و واضح گردد، پس توجّه به ملکوت ابهی جبروت غيب الهی نما و اين مناجات کن:

يزدان مهربانا ستايش ترا و نيايش ترا که مرغان بال‌شکسته را پر و بال عنايت فرمودی و پشه ضعيف را قوّت عقاب بخشيدی تا صيد طيور معانی نمايد بی‌نوايان را پرنوا فرمودی و فقرا را به کنز ثروت و غنا هدايت کردی حمد ترا ستايش ترا نيايش ترا سزاوار است**.** والبهاء عليک عبدالبهاء ع