ای جوان رحمانی توجّه به ملکوت الهی کن و استغاثه نما و مناجات کن که:
ای پروردگار مهربان اين مستمند را ارجمند فرما و اين ذليل را در ملکوت جليل عزيز کن و اين محتاج را سراج وهّاج فرما و اين فقير را معين و مجير گرد قطرهای را امواج دريا بخش و ذرّهای را اشراق انوار ده حجر يابسه را طراوت و لطافت بیمنتهی عطا فرما و سنگ سياه را لعل بدخشان کن خاک پژمرده را سبز و خرّم فرما و قلب افسرده را روح تازه بدم تا با نهايت عجز قدرت آسمانی يابد و در غايت فقر ثروت ابدی جويد**.** توئی مقتدر و توانا و توئی بخشنده و درخشنده و تابان**. ع ع**