٢٥

هو اللّه

ای مؤمن ممتحن احوالاتی که مرقوم نموده بوديد اين امتحانات الهيّه است و امتحان ابرار را موهبت پروردگار و امّا اشرار را مانند شعله نار چنانکه در قرآن می‌فرمايد و لنبلونّکم بشیء من الخوف و الجوع و نقص من الأموال و الأنفس و الثّمرات فبشّر الصّابرين. اگر حال راحت و آسايش باشد و نعمت و صحّت هر بنده‌ای صادق و ثابت است و مقرّب درگاه کبريا ولکن اگر عسرت رخ دهد و صبور و وقور و غيور باشد نصيبش کأس مزاجها کافور گردد. لهذا شما محزون مباشيد بلکه به شکرانه پردازيد چنانکه می‌فرمايد اذا وجدوا آثروا علی انفسهم و اذا فقدوا اشکروا اللّه شکراً جزيلاً هذه صفة الأبرار و سمة الأخيار. با وجود اين انّ مع العسر يسرا يا ايّها الّذين آمنوا لا تقنطوا من رحمة اللّه يا بنيّ لا تيأسوا من روح اللّه. پس بايد توکّل نمود و به تقوای الهی تمسّک جست و من يتّق اللّه يجعل له مخرجاً و يرزقه من حيث لا يحتسب. نهايت تضرّع به ربّ جليل می‌نمايم تا گشايشی حاصل گردد.

به قرينه محترمه نهايت مهربانی ابلاغ دار و به دو صبيّه خويش تحيّت وافيه برسان و همچنين به دختر صغيره تا به مناجات پردازد و به صوت خوش قرائت نمايد. به ابناء من ادرک مقعد صدق عند مليک مقتدر جناب آقا سيّد مهدی و آقا سيّد هادی کمال محبّت و مهربانی از قبل من ابلاغ نمائيد. جناب آقا استاد ابراهيم را از قبل من اشتياق برسانيد. در حقّ آنان به درگاه احديّت عجز و نياز نمايم و الطاف بی‌نهايت طلبم و عليک البهآء الأبهی. عبدالبهاء عباس ٢٩ ذی‌الحجّه ١٣٣٧.