٣٤

ای منجذب به نفحات اللّه نفحه مشکين که از خلد برين رياض محبّت اللّه مرور نمود مشام مشتاقان را معطّر کرد، تضرّع و تبتّل بود و ابتهال و توجّه. الحمد للّه ديده به مشاهده آيات کبری بينا گشت و سمع از ندای ملأ اعلی التذاذ يافت و قلب به تجلّيات انوار محبّت اللّه روشن و منوّر گرديد و موهبت کبری از جميع جهات احاطه نمود. حال وقت آنست که به شکرانه اين فضل و احسان زبان را به بيان حجّت و برهان بيارائيد و به عبوديّت آستان مقدّس حضرت يزدان قيام نمائيد. روز آرام نگيری و شب نياسائی و در نشر نفحات اللّه منتهای جهد مبذول داری تا آنکه فيض ابدی و فوز سرمدی حاصل گردد بلکه روی و موی را در سبيل الهی به خون مطهّر بيالائی يعنی قيام به سرّ فدا نمائی و آن قربانی در جميع مراتب و شئونست. يعنی هويّت خويش را بتمامها در جميع مقامات محو و فانی نمائی تا حقيقت و من النّاس من يشری نفسه ابتغآء مرضات اللّه تحقّق يابد. ای يار عزيز در اين جهان کون و فساد و انقلاب سروری از برای دل و جان نه مگر آنکه به پرتو روی جانان قلب را روشن نمايد و شب و روز به نفثات روح القدس دمساز گردد و به بيانی فصيح و لسانی بليغ به هدايت من علی الأرض قيام کند و عليک التّحيّة و الثّنآء.