٣٩

… ای ياران الهی عنايات و مواهب اسم اعظم نسيان نشود و الطاف و احسان حضرت يزدان فراموش نگردد. به جان و دل بکوشيد که به وفای به او موفّق گرديم. وفا و صفا در اين است که جان رايگان برافشانيم و راحت و آسايش و خوشی و مسرّت خويش را در ره او فدا نمائيم زيرا محبّت او راحت جان و آسايش وجدان است. اينست کأس سرور و اينست فيض حبور و اينست جلوه لمعه طور و ظهور شعله نور. بدون آن هر رحمتی زحمت است و هر راحتی مشقّت و هر آسايشی تعب و هر نوشی نيش و هر درياقی زهر و هر لطفی قهر. ملاحظه فرمائيد که ياران سلف چه دستورالعمل به جهت ما که خلفيم گذاشتند و چه مسلکی به جان‌فشانی از برای ما نمودند. ما نيز انشآءاللّه بايد چون ياران قديم بر اين منهج قويم سلوک نمائيم. در قرآن می‌فرمايد ا حسبتم ان تدخلوا الجنّة و لمّا يأتکم مثل الّذين کانوا من قبلکم اصابتهم البأسآء و الضّرّآء. يعنی آيا گمان می‌نمائيد که به فيض موهبت الهيّه فائز گرديد و در جنّت رضا داخل شويد بدون آنکه مثل ياران قديم گرفتار صد هزار بلايا در سبيل حقّ شويد زيرا آنان در هر يومی به بلائی مبتلا گشتند و در هر ساعتی به مصيبتی گرفتار شدند و در سبيل رحمان سلوک نمودند. خلاصه ای ياران عبدالبهآء از اين جهان و آنچه در اوست بايد به حقيقت درگذشت و از مادون فی‌الواقع منقطع شد تا لياقت انتساب به آستان مقدّس يافت و موفّق به خدمت شد. الحمد للّه فضل او بی‌پايان است و عنايت او واضح و مشهود مانند مه تابان. بحر الطاف موّاج است و نسيم موهبت در مرور. سنگ را پرتو شمس حقيقت ياقوت و لعل نمايد و خاک سياه را فيض غمام رحمت گل و رياحين بروياند و اين مثال است نه مثل، ديگر معلوم است که فيوضات جمال قدم و موهبت اسم اعظم در عالم ارواح و قلوب چه تأثير و نفوذ نمايد طوبی للمستفيضين طوبی للمستضيئين طوبی للمستفيدين…