١٦٨

هو الله

يا امة‌ اللّه نامه شما رسيد مضمون معلوم گرديد. جواب مختصر مرقوم می‌شود. عالم ذرّ که گفته می‌شود حقائق و تعيّنات و تشخّصات و استعداد و قابليّات انسان در مرآت علم الهيست. چون قابليّات و استعدادات مختلف است، هر يک اقتضائی دارد، آن اقتضا عبارت از قبول و استدعاست. و امّا بعد از صعود انسان از حيّز امکان به جهان لامکان جميع شئون نعيم و جحيم امر روحانيست. اگرچه آن جهان منفصل از اين جهان نه ولی معنیً و حقيقةً منفصل است. مثل اينکه عالم انسانی معنیً و حقيقةً منفصل از عالم جماد است و عالم جماد از عالم انسان خبری ندارد.

و امّا انکشاف جمال مظاهر مقدّسه در وقت صعود به عوالم نامتناهيه عبارت از آنست که عوالم حواسّ و ادراکات جسمانی مجاز است و عالم روح عين حقيقت است. چون صبح حقيقت بدمد حقائق اشيا مشهود گردد. غافل هوشيار شود خفته بيدار گردد و مظاهر حقيقت را ظاهر و عيان بيند و کشفنا عنک غطائک و بصرک اليوم حديد. جناب محمّد تقی را تحيّت ابدع ابهی برسان و عليک البهآء الأبهی. عبدالبهاء عباس