٢٢٧

… به جناب مولوی عبداللّه از قبل من تحيّت و ثنا برسان و بگو از خصائص حقّيّت مظاهر مقدّسه اينست که شجره مبارکه روز بروز نشو و نما نمايد و ريشه به هيچ تيشه منقطع نگردد. اگر جميع آفاق هجوم نمايند کاری نتوانند بلکه درخت بهشتی روز بروز ريشه محکم نمايد و فروع بروياند و شکوفه بنمايد و ثمرات طيّبه ببار آرد. مثل کلمة طيّبة کشجرة طيّبة اصلها ثابت و فرعها فی السّمآء و تؤتی اکلها فی کلّ حين. ملاحظه کن که اين سدره طوبی چگونه معرض کلنگ و تيشه اعدا گشت. البتّه بيش از بيست هزار شاخه و برگش به تيغ ظلم و ستم مقطوع گرديد. با وجود اين هزاران بلکه کرورها اوراق و فروع جديد انبات نمود تا آنکه در اين ايّام سايه بر جميع آفاق افکنده. شاخ خرّمش به کاخ امريک سايه انداخت و بوی معطّرش به آسيا و افريک رسيده و عن‌قريب سايه‌اش بر استراليا و اروپ افکنده گردد. اين قوّه الهيّه را چه قوّتی مقاومت تواند و اين اشعّه شمس حقيقت را چه ابری پنهان کند. اميدوارم که نفس مطمئنّه راضيه مرضيّه گردد زيرا با هوش و ادراک است و فطين و زکی و چالاک…