٢٧٦

هو الله

يا امة المقصود مسرور باش و خوشنود که در اين عصر موعود به موهبت حضرت ودود موفّق شدی. سراج هدايت برافروخت و پرده اوهام بسوخت و شبستان دل به نور هدی منوّر گشت. مشام باز بود و نفس رحمان مرور نمود و رائحه حديقه محبّت اللّه دماغ را معطّر فرمود. پس ستايش باد نور مبين را که فضلی چنين مبذول داشت. من يهدی اللّه فهو المهتد و من يضلل فلن تجد له وليّاً مرشداً. نهال‌های بوستان محبّت اللّه را يعنی آقا بی‌بی و آقا ميرزا و آقا صدر را از قبل عبدالبهآء بينهايت مهربانی و نوازش نما و عليک البهآء الأبهی. ع ع