٣٥٢-

ای ثابت بر پيمان دو نامه آن جناب وارد مضامين دليل بر استقامت و تمکين بود. اليوم اهمّ امور استقامت و ثبوتست زيرا امتحان شديد است. از جمله امتحانات حرکات و سکنات و گفتار و رفتار ميرزا مهدی خان است. شما بايد که در نهايت وقار و سکون حرکت نمائيد و ابداً تعرّضی به او ننمائيد نه به گفتار و نه به رفتار و اگر چنانچه نفسی سؤالی نمود ابداً کلمه سوئی در حقّ او نگوئيد. جوابتان اين باشد که از اين مقوله کتب و رسائل بسيار تأليف و نشر شده حدّ و پايانی ندارد لکن شعاع آفتاب حقيقت به اين ابرها مستور نگردد لابدّ پرتوش ظاهر شود و حقيقت امور ظاهر گردد. ما در حقّ چنين نفوس دعا می‌کنيم و اگر چنانچه ممکن باشد به قدر امکان رعايت و معاونت نيز می‌نمائيم زيرا مأمور به آنيم. بهر اغيار ياريم و به هر بيگانه آشنا، اينست تکليف ما. هر کس در افکار و اقوال آزاد است. ما کاری به کار کسی نداريم و عاقبت اين ابرهای تاريک متلاشی شود و شعاع حقيقت جلوه نمايد و السّلام علی من اتّبع الهدی. ابداً کلمه وهنی نسبت به او ذکر ننمائيد. در قرآن می‌فرمايد و اذا مرّوا باللّغو مرّوا کراماً. و بگوئيد ما از مهدی خان گله‌ای نداريم زيرا اين کتاب در حقّ ما نيست در حقّ نفوسيست که متّصف به اين صفات هستند و در اين افکار اوهامات…