٣٧١

هو الابهی الابهی

ای احبّای الهی حمد حضرت احديّت را که به فيوضات نامتناهيه احبّای خويش را فائز فرموده و به موهبت آيه مبارکه و نريد ان نمنّ علی الّذين استضعفوا فی الأرض و نجعلهم ائمّة و نجعلهم الوارثين مشرّف شدند. اين موهبت از خصائص يوم اللّه است. پس ای سرمستان باده الست و ای عاشقان روی حقّ جهدی نمائيد که مطالع آيات توحيد و مشارق انوار ربّ مجيد گرديد. چون از فيض سمائی سيل خيزد هر اوديه‌ ای به قدر خويش فيضان نمايد، و انزلنا من السّمآء مآءً فسالت اودية بقدرها فاحتمل السّيل زبداً رابياً و ممّا يوقدون عليه فی النّار زبد مثله فأمّا الزّبد فيذهب جفآءً و امّا ما ينفع النّاس فيمکث فی الأرض. پس بکوشيد و بجوشيد و بخروشيد تا بما ينفع النّاس فائز گرديد و البهآء عليکم يا اهل البهآء. عبدالبها عباس