هو الابهی - ای موقن به جمال قديم و نبأ عظيم آثار رحمت…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٣٨٦

هو الابهی

ای موقن به جمال قديم و نبأ عظيم آثار رحمت پروردگار چون جهان انوار ظاهر و آشکار است انظر الی آثار رحمة ربّک کيف يحيی الأرض بعد موتها لکن اين آثار باهره و اين آيات زاهره را بصر بينا بيند و بصيرت دانا ادراک نمايد. کوران از مشاهده مه تابان ضريرند و کران از استماع نغمات عندليب بی‌نصيب. غافلان از فضل ايّام ذاهلند و بی‌همّتان در اعلاء کلمة اللّه کاهل. به مشتی خاک و ريگ دل بسته‌اند و در جهان ظلمانی و تاريک نشستند. اين گلخن فانی را اختيار نمودند و از گلشن باقی اجتناب کردند. عن‌ قريب کل را خائب و خاسر يابی و محزون و ملهوف بينی جز جان‌های پاکی که جوهر تقديسند و ساذج توحيد. لطائف وجودند و مستفيض از مقام محمود. چون طيور شکور به چند دانه قناعت نموده در سدره منتهی لانه و آشيانه کرده در صباح و اسحار به ذکر پروردگار به انواع الحان در سرودند و البهآء عليک. ع ع

منابع