٤٠٠

هو الابهی الابهی

ای سلاله نفس مبارک مؤمن باللّه، پدر هرچند از اين خاکدان سفر کرد و به آستان جليل اکبر توجّه نمود ولی ترا به جای خويش مستقرّ نمود تا چون پدر شب و روز به ذکر ربّ بشر مستبشر گردی و تحصيل عرفان نمائی و به حقيقت تبيان پی بری. پس جميع افکار مختلفه را جمع و هموم متنوّعه را همّ واحد و قصد واحد نما تا توانی از عهده بندگی آستان مقدّس درآئی، اگرچه اين عبوديّت ثقل اعظمست و امانت کبری، کمرها را شکسته و قوای عظيمه را مضمحلّ نموده از آن جمله کمر عبدالبهآء به جمالش قسم که بکلّی منکسر گشته. ع ع

ربّ اغفر لمن قصد جوار رحمتک الواسعه و اعف عن عبدک الّذی توجّه الی عتبتک الرّحيبة الشّاسعه و اغرقه فی بحار غفرک و صفحک و انله کأس لطفک و عفوک انّک انت العفوّ الغفور الرّحيم. و ابلغ التّحيّة و التّکبير من قبلی الی الورقة الموقنه صبيّة محمّد کاظم الّتی آمنت باللّه و آياته و انتسبت الی من خدم ربّه فی طول حياته و البهآء عليک و عليه و عليها فی کلّ حين. ع ع

و جناب آقا محمّد ابراهيم را تکبير ابدع ابهی ابلاغ فرمائيد و البهاء علی کلّ اهل البهاء. ع ع