٤٥٨

هو الله

ای يار ديرين تحرير منير ملاحظه گرديد. به جناب محمود خان جواب مرقوم شد در طيّ مکتوبست برسانيد. مرا مقصد چنان بود که جناب عين‌السّلطنة و ساير احبّای الهی در اين امور سياسی قطعيّاً مداخله ننمايند. با هيچ حزبی همدم نگردند و با هيچ گروهی دمساز نشوند. به نفحات قدس الهی مأنوس باشند و به ذکر آن يار مهربان مشغول شوند. خلق را تحسين اخلاق بياموزند و ناس را از خلق و خوی نسناس نجات دهند. اعلآء کلمة اللّه کنند و با جميع قبائل و امم و اهل عالم ابواب صلح و آشتی گشايند. نه با انجمنی الفتی و نه با جمعی کلفتی بلکه اسرار محبّت اللّه آشکار کنند و به نفحات نافه عرفان جهان مشکبار فرمايند. ما را کاری به اين کارها نه. مقصد اصلاح عموميست و مراد صلح و سلام در بين جميع احزاب انسانی. در اين صورت با هيچ حزبی ارتباطی نداريم و با هيچ قومی اختلافی نجوئيم. جز نشر نفحات اللّه و اعلآء کلمة اللّه و بثّ تعاليم اللّه و القآء حبّ بين قلوب عباد اللّه کاری نداريم. ولکن ايشان چون انسانند جائزالنّسيانند، ضرری ندارد چنانچه می‌فرمايد يا عبادی الّذين اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة اللّه انّ اللّه يغفر الذّنوب جميعاً سأستغفر له ربّی انّ ربّی لرؤوف رحيم. ولی به شرط آنکه ديگر در چنين موارد مداخله نفرمايند. خود را بکلّی فدای کلمة اللّه نمايند حتّی اجعل اذکاری و اورادی کلّها ورداً واحداً و حالی فی خدمتک سرمداً. نفوسی که رائحه محبّت جمال مبارک در مشام دارند از هيچ نفحه‌ای جز رائحه گلشن وفا استنشاق ننمايند و به اهتزاز نيايند و عليک البهآء الأبهی. ع ع

ای يوسف روحانی اگر نفسی از مشاهير رجال اقبال نمايد البتّه او را بايد از کلّ مکتوم و مستور داشت زيرا محذور واقع گردد. ع ع