٤٨٠

هو الابهی

ای بنده جمال ابهی نامه شما رسيد. ابداً فرصت تحرير يک کلمه نيست با وجود اين جواب مختصر مرقوم می‌گردد. از عنايت خفيّ الألطاف رجا می‌نمايم که در جميع اعمال حسنه و خدمات مستحسنه موفّق گردی و اميدم چنانست که عاقبت صلح عمومی تقرّر يابد.

کواکب آسمانی هر يک را خلقی مخصوص. اين کره ارض که بالنّسبه بينهايت صغير است خالی و بيهوده نه تا چه رسد به اين اجسام درّی درخشنده عظيمه و در قرآن صريح است و من آياته خلق السّموات و الأرض و ما بثّ فيهما من دابّة. فيهما می‌فرمايد نه فيها. صريح است که در هر دو خلق ذيروح موجود زيرا دابّه ذيروح متحـّرک است. با وجود اين صراحت کسی تا به حال ملتفت نشده.

الحمد للّه در تربيت و تدريس اطفال نورسيدگان مشغول و موفّقی و طلب غفران از برای ابوين جليلين آن جناب از آستان جمال قدم گرديد. امّا مکاشفات يوحنّا آن بيست و چهار نفر بعد جميعاً کشف خواهد شد، حال ممکن نه. به جميع احبّا تحيّت ابدع ابهی برسان و عليک البهآء الأبهی. عبدالبهاء عباس طبريّا ٧ رجب ١٣٣٩.